ตัวกรองผลการค้นหา
เบญจวรรณห้าสี
หมายถึงน. ชื่อกลบทอย่างหนึ่ง.
ปรเมศวร์
หมายถึง[ปะระเมด] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง คือ พระอิศวร. (ส.).
ประวรรตน์
หมายถึง[ปฺระวัด] น. ความเป็นไป. (ส. ปฺรวรฺตน; ป. ปวตฺตน).
เป็นวรรคเป็นเวร,เป็นวักเป็นเวน
หมายถึงว. ไม่รู้จักจบจักสิ้น เช่น ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร.
พรหเมนทร์,พรหเมศวร
หมายถึง[พฺรมเมน, พฺรมเมสวน] น. พระพรหมผู้เป็นใหญ่. (ส.).
พิฆเนศ,พิฆเนศวร
หมายถึง[พิคะเนสวน] น. ชื่อเทพองค์หนึ่ง มีเศียรเป็นช้าง ถือว่าเป็นเทพแห่งศิลปะ ถ้าบูชาแล้วป้องกันความขัดข้องที่จะเกิดมีขึ้นได้, คเณศ วิฆเนศ หรือ วิฆเนศวร ก็เรียก. (ส. วิฆน + อีศฺวร).
ฟันถาวร,ฟันแท้
หมายถึงน. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม.
ภูมีศวร
หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
โภไคย,โภไคศวรรย์
หมายถึงน. ทรัพย์สมบัติ. (ป. โภเคยฺย; ส. โภไคศฺวรฺย).
แม่ม่ายผัวร้าง
หมายถึงน. แม่ร้าง.
รัตนวราภรณ์
หมายถึงน. ชื่อตราเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่จะพระราชทานได้ทั่วไปทุกชั้นบุคคลตามพระราชประสงค์ ไม่เกี่ยวด้วยยศหรือบรรดาศักดิ์.
รับเวร
หมายถึงก. เข้ารอบผลัดกันรับหน้าที่ตามเวลาที่กะกันไว้.