ตัวกรองผลการค้นหา
ปะไร
หมายถึงตัดจากคำว่า เป็นไร. (ดูที่ เป็นไร ในคำ เป็น).
ปะว่า
หมายถึงสัน. ถ้าว่าเจอ.
ปะเสหรันอากง
หมายถึง[-หฺรันอากง] น. วังลูกหลวง. (ช.).
ปะหงับปะง่อน
หมายถึงว. อาการที่โงนเงนทรงตัวไม่อยู่เพราะเจ็บป่วยเป็นต้น, ปะงับปะง่อน ก็ว่า.
ปะกน
หมายถึงน. ไม้ลูกสกัดฝาเรือนสำหรับเอากระดานกรุ, ลูกปะกน ก็เรียก.
ปะงับปะง่อน
หมายถึงว. ปะหงับปะง่อน.
ปะตาระกาหลา
หมายถึง[-หฺลา] น. เทวดาผู้ใหญ่. (ช.).
ปะบุก
หมายถึงน. เรียกงูกะปะที่มีสีคลํ้าว่า งูปะบุก.
ปะรำ
หมายถึงน. สิ่งปลูกสร้างขึ้นชั่วคราว มีเสา หลังคาแบนดาดด้วยผ้าหรือใบไม้.
ปะเลง
หมายถึงน. การรำเบิกโรงอย่างโบราณ ผู้แสดงแต่งเครื่องละครตัวพระคู่หนึ่ง สวมหน้าเทพบุตรศีรษะโล้น มือทั้ง ๒ ถือหางนกยูงข้างละกำ รำออกท่าประกอบดนตรี.
ปะหนัน
หมายถึง[-หฺนัน] น. ดอกลำเจียก. (ช.).
ปะกัง
หมายถึงน. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้มีอาการปวดหัวเวลาเช้า ๆ ปวดกระบอกตา เมื่อเห็นแดดจะลืมตาไม่ขึ้น เรียกว่า ลมปะกัง, ตะกัง ก็ว่า.