ค้นเจอ 135 รายการ

ตะกั่วแดง

หมายถึงน. สารประกอบประเภทออกไซด์ของตะกั่ว มีสูตร Pb3O4 ลักษณะเป็นผงละเอียดสีแดงเข้ม ใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมทำสีทา และทำแก้ว, เสน ก็เรียก. (อ. red lead, minium).

บาแดง

หมายถึง(โบ) น. คนเดินหมาย, คนนำข่าวสาร, ผู้สื่อข่าว, นักการ; พนักงานตามคน, ตำแหน่งข้าราชการในสำนักพระราชวัง, ประแดง ก็ใช้.

โบแดง

หมายถึงน. งานชิ้นสำคัญที่ได้รับการยกย่องสรรเสริญ.

ใบท้องแดง

หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นกระบือเจ็ดตัว. (ดู กระบือเจ็ดตัว).

ป่าดง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.

เป็ดไฟแดง

หมายถึงน. เป็ดย่างชนิดหนึ่ง ย่างให้หนังพองแล้วกินหนัง.

ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก

หมายถึง(สำ) อบรมสั่งสอนเด็กให้ประพฤติดีได้ง่ายกว่าอบรมสั่งสอนผู้ใหญ่.

ยาแดง

หมายถึงน. ยาสูบชนิดหนึ่งของจีน เส้นแดง; ยาผงชนิดหนึ่งสีแดงใช้ชงกินแก้ร้อนใน; ยาน้ำชนิดหนึ่งสีแดง สำหรับใส่แผลสด.

ลำประโดง

หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน, ลำกระโดง ก็ว่า.

สำแดง

หมายถึงก. แสดง, ทำให้เห็นปรากฏ, เช่น สำแดงฤทธิ์ สำแดงเดช ปีศาจสำแดงตน. (แผลงมาจาก แสดง).

สีชมพูดง

หมายถึงดู กระติ๊ด.

หมากแดง

หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Cyrtostachys renda Blume ในวงศ์ Palmae กาบและก้านแดง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ