ค้นเจอ 125 รายการ

พารณ,พารณะ

หมายถึง[พารน, พาระนะ] น. ช้าง. (ป., ส. วารณ).

เทิก

หมายถึง(โบ) ก. ถือเอา, พาไป.

จุฬาลัมพา,จุฬาลำพา

หมายถึงน. โกฐจุฬาลัมพา. (ดู โกฐจุฬาลัมพา, โกฐจุฬาลำพา).

ง้อ

หมายถึงก. ขอคืนดีด้วย, ขอพึ่งพาอาศัย.

ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน

หมายถึงว. ต่างฝ่ายต่างพึ่งพาอาศัยกัน.

น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า

หมายถึง(สำ) น. การพึ่งพาอาศัยกัน.

ภารต,ภารต-

หมายถึง[พารด, พาระตะ-] น. ชาวอินเดีย; คนแสดงละคร. (ส.).

บูรพา

หมายถึง[-ระพา] ว. ตะวันออก; เบื้องหน้า. (ส.).

ภารกิจ

หมายถึง[พาระ-] น. งานที่จำต้องทำ.

ลักพา

หมายถึงก. ลอบพาหญิงหนีไปในทางชู้สาว.

เฮโลสาระพา,เฮละโลสาระพา

หมายถึงว. เสียงร้องพร้อม ๆ กันเพื่อบอกจังหวะให้ออกแรงพร้อมกันเมื่อเวลาลากหรือยกของหนักเป็นต้น, สาระพา หรือ สาระพาเฮโล ก็ว่า.

ภาวศุทธิ

หมายถึง[พาวะสุดทิ] น. ความบริสุทธิ์แห่งใจ. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ