ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 100 รายการ

สังสรรค์

หมายถึงก. พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม เช่น จัดงานสังสรรค์กันในหมู่พนักงาน เพื่อน ๆ ได้พบปะสังสรรค์กันในงานชุมนุมศิษย์เก่า. ว. ที่พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม เช่น งานสังสรรค์. (ส. สํสรฺค).
 พจนานุกรมไทย

สังสิทธิ

หมายถึง[-สิดทิ] น. ความสำเร็จ, ความเรียบร้อย, ความดีเลิศ; ผลสุดท้าย. (ส. สํสิทฺธิ).
 พจนานุกรมไทย

สังหรรษ

หมายถึง[-หัด] น. ความเต็มตื้นด้วยความยินดี, ความปีติยินดี; ความเสียวซ่าน. (ส. สํหรฺษ).
 พจนานุกรมไทย

สังหิต

หมายถึงก. รวมไว้, ผูกหรือติดเข้าด้วยกัน. (ส. สํหิต).
 พจนานุกรมไทย

สังกร

หมายถึง[-กอน] น. ความปะปน, ความคาบเกี่ยว. (ป.; ส. สํกร).
 พจนานุกรมไทย

สังการ

หมายถึง(แบบ) น. หยากเยื่อ, ขยะกุมฝอย. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

สังขต,สังขต-,สังขตะ

หมายถึง[-ขะตะ-] ว. ที่ปรุงแต่งขึ้น (ใช้ในทางศาสนา). (ป.).
 พจนานุกรมไทย

สังขตธรรม

หมายถึงน. สิ่งที่มีปัจจัยปรุงแต่งขึ้น. (ป. สงฺขต + ส. ธรฺม).
 พจนานุกรมไทย

สังขลิก,สังขลิกา

หมายถึง[-ขะลิก, -ขะลิกา] น. เครื่องจองจำ, โซ่ตรวน. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

สังเขป

หมายถึงน. ใจความย่อ, เค้าความย่อ, เช่น เขียนมาพอเป็นสังเขป. (ป.; ส. สํเกฺษป).
 พจนานุกรมไทย

สังคาตา

หมายถึงน. พ่อ. (ช.).
 พจนานุกรมไทย

สังคายนา,สังคายนาย

หมายถึง[-คายะ-, -คายยะ-] น. การซักซ้อม, การสวดพร้อมกันและเป็นแบบเดียวกัน, การประชุมชำระพระไตรปิฎกให้เป็นแบบเดียวกัน. (ปาก) ก. สะสาง เช่น เรื่องนี้ต้องสังคายนากันเสียที. (ป. สงฺคายน).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด