ตัวกรองผลการค้นหา
พฤกษ์
หมายถึง[พฺรึก] ดู จามจุรี ๒.
มหาฤกษ์
หมายถึง[-เริก] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ใช้บรรเลงในเวลาได้ฤกษ์เปิดงานที่เป็นพิธีใหญ่ เช่น พิธีเปิดสถานที่ทำงานรัฐบาล พิธีเปิดทางคมนาคมที่สำคัญ ๆ, ปัจจุบันข้อบังคับกระทรวงกลาโหมกำหนดให้ดุริยางค์บรรเลงเพลงมหาฤกษ์รับและส่งประธานในพิธีการที่เป็นบุคคลอื่นนอกเหนือจากที่กล่าวไว้ในเพลงมหาชัย.
ฤกษ์
หมายถึง[เริก] น. หมี; ดาวจระเข้, ดาวนพเคราะห์. (ส.).
ฤกษ์พานาที
หมายถึงน. ระยะเวลาที่เป็นฤกษ์.
เอาฤกษ์
หมายถึง(ปาก) ก. ประเดิม เช่น สอนเอาฤกษ์.
กำมพฤกษ์
หมายถึง[-มะพฺรึก] (โบ) น. กัลปพฤกษ์ เช่น พวกประจำกำมพฤกษ์บังคมไหว้. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
ชัยพฤกษ์
หมายถึง[ไชยะพฺรึก] น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.
พฤกษ,พฤกษ-,พฤกษ์,พฤกษ์
หมายถึง[พฺรึกสะ-, พฺรึก] น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
เพชรฤกษ์
หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. ยามแข็งแรง.
ฤกษ์ล่าง
หมายถึงน. ฤกษ์ที่ประกอบฤกษ์บน มี ๙ ฤกษ์.
อสัตถพฤกษ์,อัสสัตถพฤกษ์
หมายถึง[อะสัดถะพฺรึก, อัดสัดถะพฺรึก] น. ชื่อต้นไม้ที่พระโคตมพุทธเจ้าประทับอยู่ใต้ต้นแล้วได้ตรัสรู้ เรียกว่า ต้นพระศรีมหาโพธิ์ หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ต้นโพธิ์.
กัลปพฤกษ์
หมายถึง[กันละปะพฺรึก] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia bakeriana Craib ในวงศ์ Leguminosae มีมากทางภาคอีสานและภาคเหนือ ดอกสีชมพูอ่อน ออกเป็นช่อในระหว่างทิ้งใบหรือผลิใบใหม่ ฝักมีขนนุ่ม.