ค้นเจอ 201 รายการ

บทบงกช

หมายถึง[บดทะ-] (กลอน) น. บัวบาท, เท้า. (ส. ปทปงฺกช).

บาทบงกช

หมายถึง[บาดทะบงกด, บาดบงกด] น. บัวบาท, บัวรองเท้า, หมายความว่า เท้าพระพุทธเจ้าหรือพระเจ้าแผ่นดิน. (ป., ส. ปาทปงฺกช).

ปริยานุช

หมายถึง[ปฺริยานุด] น. น้องที่รัก. (ส.).

ปลงธรรมสังเวช

หมายถึง[ปฺลงทำมะสังเวด] ก. เกิดความสังเวชโดยธรรมเมื่อเห็นความแตกดับของสังขาร (ใช้แก่พระอริยบุคคล).

ผนวช

หมายถึง[ผะหฺนวด] (ราชา) ก. บวช.

พณิช

หมายถึง[พะนิด] น. ผู้ค้าขาย, พ่อค้า. (ป., ส. วาณิช).

ภิษัช

หมายถึงน. หมอ, แพทย์. (ส. ภิษชฺ).

มหาราช

หมายถึงน. คำซึ่งมหาชนถวายเพื่อเฉลิมพระเกียรติพระเจ้าแผ่นดิน; ชื่อธงประจำพระองค์พระเจ้าแผ่นดิน เรียกว่า ธงมหาราช; ชื่อกัณฑ์ที่ ๑๑ ของมหาชาติ.

โลหัช

หมายถึงน. โลหะเจือ เช่น ทองเหลือง ทองบรอนซ์. (ป.).

วณิช

หมายถึง[วะนิด] น. พ่อค้า, ผู้ทำการค้า. (ป., ส. วาณิช).

ว่าส่ง ๆ,ว่าส่งเดช

หมายถึงก. พูดพล่อย ๆ ไม่มีเหตุผล.

เวสารัช

หมายถึงน. ความเป็นผู้แกล้วกล้า. (ป. เวสารชฺช).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ