ตัวกรองผลการค้นหา
บ่าว
หมายถึงน. คนใช้; ชายหนุ่ม; เรียกชายผู้เข้าพิธีสมรสว่า เจ้าบ่าว, คู่กับ หญิงผู้เข้าพิธีสมรส ซึ่งเรียกว่า เจ้าสาว.
ม่านสองไข
หมายถึงน. ม่าน ๒ ชายที่แหวกกลางรวบชายไปผูกไว้ที่ด้านข้างทั้ง ๒ ด้าน สำหรับประดับช่องทางประตูหน้าต่างเป็นต้น.
ท้องเฟ้อ
หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.
เบญจภูต
หมายถึงน. ธาตุทั้ง ๕ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม อากาศ.
ปาดหาว
หมายถึงน. ลมที่พาใบเรือตลบขึ้นปลายเสา.
กรนนเช้า
หมายถึง[กฺรัน-] (โบ) น. กระเช้า เช่น คร้นนเช้าก็หิ้วกรนนเช้า ชายป่าเต้าไปหาชาย. (ม. คำหลวง มัทรี).
กัมมัชวาต
หมายถึง[กำมัดชะวาด] (แบบ) น. กรรมชวาต, ลมเบ่ง. (ป.).
มรุต
หมายถึงน. เจ้าแห่งพายุ, เจ้าแห่งลม; เทวดาพวกหนึ่ง. (ส.).
เรอ
หมายถึงก. อาการที่ลมในกระเพาะพุ่งออกทางปาก มักมีเสียงดังออกมาด้วย.
จับโปง
หมายถึง(โบ) น. ลมที่ทำให้ปวดเมื่อยตามข้อต่าง ๆ.
นิ่งแน่
หมายถึงว. อาการที่ไม่ไหวติงไปชั่วระยะหนึ่งเพราะเป็นลมเป็นต้น, แน่นิ่ง ก็ว่า.
บ่มผิว
หมายถึงก. ทำให้ผิวงามด้วยการอยู่ในที่ซึ่งไม่ถูกแดดถูกลมจนเกินไป.