ผลการค้นหา

ค้นเจอ 669 รายการ

ตะลุง

หมายถึงน. เรียกไม้ท่อนกลม หัวเสากลึงเป็นรูปหัวเม็ดทรงมัณฑ์ ปักเป็นหลักคู่หนึ่ง สำหรับล่ามช้างหรือผูกช้างเครื่องยืนแท่น ว่า เสาตะลุง.

พจนานุกรมไทย

แปลงสาร

หมายถึงก. สั่งอย่างหนึ่งไปทำเสียอีกอย่างหนึ่ง, แก้สาระสำคัญหรือข้อความในหนังสือจากอย่างหนึ่งไปเป็นอีกอย่างหนึ่ง.

พจนานุกรมไทย

ภูมิลำเนา

หมายถึง[พูม-, พูมิ-] (กฎ) น. ถิ่นที่อยู่อันเป็นแหล่งสำคัญ.

พจนานุกรมไทย

กล่องเสียง

หมายถึงน. อวัยวะสำคัญในการเปล่งเสียงพูด ตั้งอยู่บริเวณส่วนบนของหลอดลม.

พจนานุกรมไทย

เส้นเสียง

หมายถึงน. แผ่นเอ็นบาง ๆ ที่อยู่ในกล่องเสียง เป็นส่วนสำคัญในการเปล่งเสียง.

พจนานุกรมไทย

กรี

หมายถึง[กะรี] (แบบ) น. ช้าง เช่น ถัดนั้นพลนิกรพวกกรี. (ม. คำหลวง มหาราช).

พจนานุกรมไทย

กันดอง

หมายถึง(โบ) น. ถ่องแถว เช่น เทเพนทรพฤกษนุกันดอง. (กล่อมช้างของเก่า).

พจนานุกรมไทย

ตกปลอก

หมายถึงก. สวมปลอกที่ตีนคู่หน้าของช้าง เพื่อไม่ให้ไปหากินไกลหลังจากที่ใช้งานแล้ว.

พจนานุกรมไทย

ตัดประเด็น

หมายถึงก. ตัดข้อความสำคัญของเรื่องที่หยิบยกขึ้นพิจารณาออกเสียบ้าง.

พจนานุกรมไทย

ตัวดี

หมายถึงน. ตัวสำคัญ, ตัวต้นเหตุ, (มักใช้ในเชิงประชด).

พจนานุกรมไทย

ลุ่มน้ำ

หมายถึงน. บริเวณที่ลุ่มซึ่งมีแม่น้ำสำคัญและสาขาไหลผ่าน เช่น ลุ่มน้ำเจ้าพระยา.

พจนานุกรมไทย

เกณฑ์ตะพัด

หมายถึงน. เครื่องผูกสำหรับหัดช้างให้เดินฝีเท้าเรียบ. (สิบสองเดือน).

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ