ค้นเจอ 2,257 รายการ

ธรรมารมณ์

หมายถึง[ทำมา-] น. อารมณ์ที่ใจรู้, อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. ธมฺมารมฺมณ).

ประโมทย์

หมายถึง[ปฺระโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, โดยมากใช้ ปราโมทย์.

วัญฌ์

หมายถึง(แบบ) ว. หมัน (ใช้แก่คนหรือสัตว์), ไม่มีลูก (ใช้แก่ต้นไม้), ไม่มีผล (ใช้แก่การงานทั่วไป). (ป.; ส.วนฺธฺย).

สะอื้น

หมายถึงก. ถอนใจสะท้อนเป็นระยะ ๆ เพราะร้องไห้มากเนื่องจากเสียใจระทมใจเป็นต้น, ถอนใจสะท้อนเป็นระยะ ๆ.

ธรรมสามิสร

หมายถึง[-สามิด] น. ผู้เป็นใหญ่ด้วยความเป็นเจ้าของธรรม, พระพุทธเจ้า.

ศาฐยะ

หมายถึง[สาถะ-] น. สาไถย, ความคดโกง. (ส.; ป. สาเถยฺย).

ฐานานุรูป

หมายถึงว. สมควรแก่ฐานะ. (ป.).

รังบวบ

หมายถึงน. ส่วนในของบวบที่แก่จนแห้ง.

คืนให้

หมายถึงก. กลับให้แก่เจ้าของเดิม.

ชันคอ

หมายถึงก. เริ่มตั้งคอได้ (ใช้แก่เด็ก).

ถวายตัว

หมายถึงก. มอบตัวแก่เจ้านาย.

ไม้ใกล้ฝั่ง

หมายถึง(สำ) ว. แก่ใกล้จะตาย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ