ตัวกรองผลการค้นหา
แรงเทียน
หมายถึงน. หน่วยวัดความเข้มของความสว่างของแหล่งกำเนิดแสง, กำลังเทียน ก็ว่า.
ทะเทียด
หมายถึงน. กลองแขกมี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้ตี ใช้ในกระบวนแห่.
ยางบอน
หมายถึงน. เรียกเลือดที่ออกซึม ๆ ที่ผิวหนังตรงที่ถูกของมีคม.
ก้ม
หมายถึงก. ทำให้ตํ่าลงโดยอาการน้อม (ใช้เฉพาะ หัว หน้า และหลัง) เช่น ก้มหัว ก้มหน้า ก้มหลัง.
ซื้อควายหน้านา ซื้อผ้าหน้าตรุษ
หมายถึง(สำ) ก. ซื้อของไม่คำนึงถึงกาลเวลา ย่อมได้ของแพง, ทำอะไรไม่เหมาะกับกาลเวลา ย่อมได้รับความเดือดร้อน.
เบียนธาตุ
หมายถึงก. ทำให้ความหมายของธาตุผิดไปจากเดิม เช่น คม = ไป - อาคม = มา.
คันฉาย
หมายถึงน. เครื่องส่องหน้า, กระจกเงา.
หน้าปูเลี่ยน ๆ
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท กระดากอายเพราะถูกจับผิดได้เป็นต้น, หน้าเจื่อน ก็ว่า.
เถือ
หมายถึงก. เชือดเฉือนลงไปอย่างแรงด้วยของมีคม เช่น หนังเหนียวเถือไม่เข้า.
ผลา
หมายถึง[ผฺลา] น. ง้าว; ก้อนหิน. ว. กล้า; คม.
ชายไหว
หมายถึงน. ผ้าห้อยหน้าอยู่ระหว่างชายแครง.
ต่อตี
หมายถึงก. ตีประชันหน้าเข้าไป.