ตัวกรองผลการค้นหา
ตะบุ้ย,ตะบุ้ย ๆ
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่บอกส่ง ๆ ไปหรือทำให้พ้น ๆ ไป.
ตักน้ำรดหัวตอ
หมายถึง(สำ) ก. แนะนำพรํ่าสอนเท่าไรก็ไม่ได้ผล, ตักนํ้ารดหัวสาก ก็ว่า.
สอนหนังสือสังฆราช,บอกหนังสือสังฆราช
หมายถึง(สำ) ก. สอนสิ่งที่เขารู้ดีอยู่แล้ว.
ชะล่า
หมายถึงน. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง ท้องแบน หัวเชิดขึ้นเล็กน้อย หัวตัดท้ายตัด มีขนาดยาวมาก.
รถจักร
หมายถึงน. รถหัวขบวนรถไฟ มีเครื่องยนต์ใช้ลากจูงรถไฟทั้งขบวน, หัวรถจักร ก็เรียก.
ตีลังกา
หมายถึงก. หกคะเมนหงายหลังม้วนเอาหัวกลับขึ้น.
หมวกแจว
หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.
ฟันคลื่น
หมายถึงก. แล่นเอาหัวเรือตัดคลื่นไป.
สิร,สิร-,สิระ
หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).
กรี
หมายถึง[กฺรี] น. โครงแข็งแหลมที่หัวกุ้ง.
เกี้ยวนวม
หมายถึงน. เกี้ยวที่ใส่หัวและนวมที่สวมคอ.
หัวไส้
หมายถึงน. กระเพาะปัสสาวะ; ดาก; หัวริดสีดวงทวาร.