ตัวกรองผลการค้นหา
เกลือฟอง
หมายถึงน. ชื่อเกลือชนิดหนึ่งในตำรายาไทย.
เกลือสินเธาว์
หมายถึงน. เกลือที่ได้จากดินเค็ม.
เกศ,เกศ-
หมายถึง[เกด, เกดสะ-] (แบบ) น. ผม, ในบทกลอนใช้หมายถึง หัว ก็มี เช่น ก้มเกศ.
เกศินี
หมายถึงน. นางผู้มีผมงาม เช่น โฉมแก้วเกศินีนาฏ. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ส.).
เกศี
หมายถึง(กลอน) น. หัว; ผม.
เกษตร
หมายถึง[กะเสด] น. ที่ดิน, ทุ่ง, นา, ไร่; (โบ) แดน เช่น พุทธเกษตร. (ส. เกฺษตฺร; ป. เขตฺต).
เกษม
หมายถึง[กะเสม] น. ความสุขสบาย, ความปลอดภัย, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น สุขเกษม เกษมศานต์. (โบ เขียนเป็น กระเษม, เขษม ก็มี). (ส.; ป. เขม).
เกษียรสมุทร
หมายถึงน. ทะเลนํ้านม, ที่ประทับของพระนารายณ์. (ส. กฺษีร + สมุทฺร).
เกสรทั้งห้า
หมายถึงน. เกสรดอกไม้ ๕ ชนิด มี เกสรดอกพิกุล เกสรดอกบุนนาค เกสรดอกสารภี เกสรดอกบัวหลวง เกสรดอกมะลิ.
เกาทุมพร
หมายถึง[-ทุมพอน] น. ผ้าทอด้วยขนสัตว์เนื้อละเอียด เช่น เกาทุมพรแพงค่าควรแสน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป. โกทุมฺพร, โกฏุมฺพร).
เกาบิล
หมายถึง[-บิน] น. ชื่อแหวนคู่กับสายธุรำในพิธีพราหมณ์.
เกาลิน
หมายถึงน. ดินเกาเหลียง. (อ. kaolin).