ค้นเจอ 317 รายการ

มิจฉาสมาธิ

หมายถึงน. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).

มิดน้ำ

หมายถึงว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ.

มิตภาณี

หมายถึงน. คนพูดพอประมาณ. (ป.).

มิถุน

หมายถึงน. ชื่อกลุ่มดาวราศีที่ ๒. (ป., ส. มิถุน ว่า คนคู่).

มิทธะ

หมายถึง[มิด-] น. ความท้อแท้, ความเชื่อมซึม. (ป., ส.).

มินหม้อ

หมายถึงน. เขม่าดำที่ติดก้นหม้อ, มักพูดเพี้ยนเป็น ดินหม้อ ก็มี.

มิ่ม

หมายถึงดู มิ้ม ๒.

มิลักขะ,มิลักขู

หมายถึงน. คนป่าเถื่อน. (ป.).

มิลาต

หมายถึงว. เหี่ยว, โรย; อิดโรย, เมื่อย. (ป.).

มิส,มิส-,มิสก,มิสก-

หมายถึง[มิดสะ-, มิดสะกะ-] ว. เจือ, ปน, คละ. (ป. มิสฺส, มิสฺสก; ส. มิศฺร, มิศฺรก).

มิสกวัน

หมายถึงน. ชื่อสวนของพระอินทร์ ๑ ใน ๔ แห่ง ได้แก่ นันทวัน ปารุสกวัน จิตรลดาวัน และมิสกวัน. (ป. มิสฺสกวน; ส. มิศฺรกวน); ป่าที่มีไม้ต่าง ๆ ระคนกัน.

มิหนำซ้ำ

หมายถึงว. เท่านี้ยังไม่เพียงพอ, หนักยิ่งไปกว่านั้นอีก, เช่น ตัดเท้าตัดกรแล้วมิหนำ ซ้ำฆ่าสุริย์วงศ์ยักษี. (รามเกียรติ์).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ