ผลการค้นหา

ค้นเจอ 951 รายการ

ร้องบอก

หมายถึงก. เปล่งเสียงบอกให้รู้.

พจนานุกรมไทย

แอบอ้าง

หมายถึงก. เอาไปอ้างโดยเจ้าตัวไม่รู้.

พจนานุกรมไทย

รู้น้อยพลอยรำคาญ

หมายถึง(สำ) ก. รู้น้อยไม่เข้าใจ ทำให้เกิดความรำคาญใจ, มักพูดเข้าคู่กับ รู้มากยากนาน เป็น รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรำคาญ.

พจนานุกรมไทย

ศานตรส

หมายถึงน. รสของคำประพันธ์ที่แสดงถึงความสงบจิต. (ส.).

พจนานุกรมไทย

นิโรช

หมายถึง[นิโรด] (แบบ) ว. ไม่มีรส, ไม่อร่อย, จืด. (ป.).

พจนานุกรมไทย

ทัศนศึกษา

หมายถึงก. ท่องเที่ยวเพื่อแสวงหาความรู้. น. การเรียนรู้ด้วยการดูการเห็น, การศึกษานอกสถานที่.

พจนานุกรมไทย

ติเรือทั้งโกลน

หมายถึง(สำ) ก. ตำหนิสิ่งที่ยังทำไม่เสร็จหรือที่ยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร, ติพล่อย ๆ ไปเสียก่อนที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร.

พจนานุกรมไทย

สัพพัญญู

หมายถึง[สับ-] น. ผู้รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง, ผู้รู้ทั่ว; พระนามพระพุทธเจ้า. (ป.).

พจนานุกรมไทย

อวิชชา

หมายถึง[อะวิดชา] น. ความไม่รู้แจ้ง หมายถึง ไม่รู้แจ้งในอริยสัจ ๔; ความเขลา. (ป.).

พจนานุกรมไทย

ตรัสรู้

หมายถึง[ตฺรัดสะ-] ก. รู้แจ้ง (ใช้เฉพาะพระพุทธเจ้า); โดยปริยายหมายความว่า รู้เอาเองว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้.

พจนานุกรมไทย

จาง

หมายถึงว. น้อยไป, ลดไป, ไม่เข้ม, (โดยมากใช้แก่สี รส กลิ่น).

พจนานุกรมไทย

ลวณะ

หมายถึงน. เกลือ, รสเค็ม, ความเค็ม. ว. เค็ม. (ป., ส.).

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ