ตัวกรองผลการค้นหา
มหาภารตะ
หมายถึง[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).
มะตะบะ
หมายถึงน. ชื่ออาหารอย่างมุสลิมชนิดหนึ่ง คล้ายโรตี แต่มีไส้ทำด้วยเนื้อหรือไก่ผัดกับหอมหัวใหญ่ใส่เครื่องเทศ กินกับอาจาด.
รุ่นตะกอ
หมายถึงว. เริ่มแตกเนื้อหนุ่ม.
ลิ้นตะกวด
หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจากลับกลอกเชื่อถือไม่ได้.
ศรุตะ
หมายถึง[สะรุตะ] ก. ได้ยิน, ได้ฟัง; มีชื่อเสียง, มีผู้รู้จัก. (ส.).
ศิตะ
หมายถึงว. คม. (ส.).
สังขต,สังขต-,สังขตะ
หมายถึง[-ขะตะ-] ว. ที่ปรุงแต่งขึ้น (ใช้ในทางศาสนา). (ป.).
สัต,สัต,สัต-,สัต-,สัตตะ,สัตตะ
หมายถึง[สัด, สัดตะ-] ว. เจ็ด. (ป. สตฺต; ส. สปฺต).
หตะ
หมายถึง[หะ-] ก. ตี, ฆ่า, ทำลาย. (ป., ส.).
หัวตะโหงก
หมายถึง[-โหฺงก] น. สิ่งที่นูนโหนกขึ้นมาจากพื้นราบ เช่น หัวตะโหงกตอไม้.
อสิตะ
หมายถึง[อะสิตะ] ว. มีสีดำ, มีสีคลํ้า, มีสีแก่. (ป., ส.).
อาหตะ
หมายถึงว. ถูกตี, โดนตี. (ป., ส.).