ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 204 รายการ

ลา

หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่ ขนแผงคอสั้นตั้งตรง มีถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกา.
 พจนานุกรมไทย

ลา

หมายถึงน. เรียกการจบหรือสิ้นสุดลงระยะหนึ่ง ๆ ของพิธีบางอย่างว่า ลาหนึ่ง ๆ เช่น โห่ ๓ ลา ยํ่าฆ้อง ๓ ลา.
 พจนานุกรมไทย

ลา

หมายถึงก. จากไปโดยแสดงให้ทราบด้วยกิริยาท่าทาง คำพูด หรือด้วยหนังสือ; ขออนุญาตหยุดงานชั่วคราว เช่น ลากิจ ลาป่วย ลาพักผ่อน ลาไปศึกษาต่อ; ขอคืนของที่บูชาหรือบนไว้ เช่น ลาข้าวพระภูมิ ลาของที่บนไว้.
 พจนานุกรมไทย

ลูกขุน ณ ศาลา

หมายถึง(โบ) น. คณะข้าราชการชั้นสูงฝ่ายธุรการ ซึ่งมีตำแหน่งต่าง ๆ มีเสนาบดีเป็นต้น รวมกันเรียกว่า ลูกขุน ณ ศาลา.
 พจนานุกรมไทย

เลา

หมายถึงน. ไม้ลองในหรือกระบอกสำหรับสอดเพลาในดุมเกวียน.
 พจนานุกรมไทย

สิลา

หมายถึงน. หิน, หินก้อน. (ป.; ส. ศิลา).
 พจนานุกรมไทย

หล่อเหลา

หมายถึง(ปาก) ว. งามสมส่วน.
 พจนานุกรมไทย

เหลา

หมายถึง[เหฺลา] น. ภัตตาคาร. (จ.).
 พจนานุกรมไทย

อจลา

หมายถึง[อะจะ-] น. แผ่นดิน. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

อ้อยเลา

หมายถึงดู เลา ๑.
 พจนานุกรมไทย

กระเพาะปลา

หมายถึงน. ชื่ออาหารคาวแบบจีนชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยถุงลมปลา เนื้อไก่ เลือดหมู เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

กระลา

หมายถึง(โบ) น. ท่วงที. (อนันตวิภาค); ที่, กอง, เช่น กระลาบังคลคนผจง. (ดุษฎีสังเวย). (เทียบ ข. กฺรฬา).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด