ตัวกรองผลการค้นหา
สาฬุระ
หมายถึงน. หมา. (ป.); กบ, เขียด. (ส. สาลูร ว่า กบ, ศาลูร ว่า กบ, เขียด).
สากหยาก
หมายถึง[สากกะหฺยาก] ว. ขรุขระ, น่าสะอิดสะเอียนอย่างหนังคางคก.
สาคูเปียก
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ต้มสาคูเม็ดเล็กจนบานใส แล้วใส่น้ำตาล จะใส่เนื้อมะพร้าวอ่อนหรือแห้วเป็นต้นก็ได้ เมื่อจะกินจึงหยอดหน้าด้วยกะทิ.
สาง
หมายถึงน. สัตว์ในนิยาย เข้าใจกันว่ามีรูปร่างอย่างเสือ.
สาไถย
หมายถึงน. การแสร้งทำให้เขาหลงผิดเข้าใจผิด, มักใช้เข้าคู่กับคำ มารยา เป็น มารยาสาไถย. (ป. สาเยฺย; ส. ศาฐฺย).
สาทิส,สาทิส-
หมายถึง[สาทิด, สาทิดสะ-] ว. เหมือนกัน, คล้ายกัน, เช่นกัน. (ป. สาทิสฺส; ส. สาทฺฤศฺย).
สาทุ
หมายถึงว. หวาน, อร่อย; น่าปรารถนา. (ป.; ส. สฺวาทุ).
สาธก
หมายถึง[-ทก] ก. ยกตัวอย่างมาอ้างให้เห็น. (ป.; ส. ว่า ช่วยทำ, ทำให้สำเร็จ).
สาธารณสมบัติ
หมายถึงน. ทรัพย์สินส่วนรวมของประชาชน เช่น ถนนสาธารณะ แม่นํ้า ลำคลอง.
สาธุ
หมายถึงว. ดีแล้ว, ชอบแล้ว, (เป็นคำที่พระสงฆ์เปล่งวาจาเพื่อยืนยันหรือรับรองพิธีทางศาสนาที่กระทำไป). (ปาก) ก. เปล่งวาจาแสดงความเห็นว่าชอบแล้วหรืออนุโมทนาด้วย, มักใช้เข้าคู่กับคำ โมทนา เป็น โมทนาสาธุ; ไหว้ (เป็นคำบอกให้เด็กแสดงความเคารพตามธรรมเนียม กร่อนเสียง เป็น ธุ ก็มี). (ป., ส.).
สานตวะ
หมายถึง[-ตะวะ] น. การปลอบโยน, การเกลี้ยกล่อม; คำอ่อนโยนและไพเราะ. (ส.).
สานะ
หมายถึงน. หมา. (ป.; ส. ศฺวาน).