ตัวกรองผลการค้นหา
นภศูล
หมายถึง[นบพะสูน] น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ฝักเพกาลำภุขัน หรือ สลัดได ก็เรียก.
วีดีโอคอล เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
วีดีโอคลอ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
กบาล, กระบาล เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
กะบาล, -บาน เป็นคำที่เขียนผิด ❌
กังวาน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
กังวาล เป็นคำที่เขียนผิด ❌
เบนซิน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
เบ็นซิน, เบนซิล เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ลมหวน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ลมหวล เป็นคำที่เขียนผิด ❌
รัชกาล เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ราชการ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
กบาล
หมายถึง[กะบาน] น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (คำไม่สุภาพ) เช่น ตีกบาล เขกกบาล; แผ่นกระเบื้อง; ลานกลางหมู่บ้าน เรียกว่า กบาลบ้าน; เครื่องเซ่นผีที่ใส่ภาชนะกับตุ๊กตาแล้วนำไปทิ้งที่ทางสามแพร่ง และต่อยหัวตุ๊กตาเสีย เรียกว่า เสียกบาล, เรียกภาชนะที่ใส่เครื่องเช่นนั้น เช่น เอาเหล้าข้าวใส่กบาลออกเซ่นวัก. (ขุนช้างขุนแผน), บางทีใช้ว่า กระบาล เช่น ปรุตรุเคลือบกระบาลหิน. (จารึกวัดโพธิ์). (ป., ส. กปาล ว่า กะโหลกหัว).
กบิล
หมายถึง[กะบิน] น. ระเบียบ, แบบ, ทาง, เช่น กบิลความ; วิธีการ เช่น กบิลเมือง; กระบวน, หมู่, เช่น กบิลไม้; บรรดา เช่น กบิลว่าน, คำนี้บางทีเขียนเป็น กะบิล กระบิล ระบิล. (เทียบ ฮ. กปิล ว่า ชนิด,จำพวก, ตระกูล).
กมล
หมายถึงน. ชื่อฉันท์วรรณพฤติ กำหนดด้วย ๔ คณะสลับกัน คือ ส คณะ ย คณะ ส คณะ ย คณะ (ตามแบบว่า กมลาติ เณยฺยา สยเสหิ โย เจ) ตัวอย่างว่า จะวิสัชนาสาร พิสดารก็หลายเลบง เรียกว่า กมลฉันท์ หรือ กมลาฉันท์. (ป. ว่า นางงาม; ส. ว่า พระลักษมี).
กระมล
หมายถึง[-มน] (กลอน; แผลงมาจาก กมล) น. ดอกบัว, หัวใจ.
กระอวล
หมายถึง(กลอน) ว. อวล, หอมตลบ.