ตัวกรองผลการค้นหา
บาล
หมายถึง(แบบ) ก. เลี้ยง, รักษา, ปกครอง, เช่น บาลเมือง, โดยมากใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น โลกบาล รัฐบาล นครบาล โคบาล นิรยบาล. (ป., ส. ปาล).
บาหลี
หมายถึง[-หฺลี] น. ชื่อเกาะหนึ่งของประเทศอินโดนีเซีย อยู่ทางตะวันออกของเกาะชวา, เรียกประชาชนชาวเกาะนั้นว่า ชาวบาหลี.
บิณฑบาต
หมายถึงน. อาหาร (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร) เช่น รับบิณฑบาต. ก. กิริยาที่พระภิกษุสามเณรรับของที่เขานำมาใส่บาตร, โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่พระภิกษุสามเณรขอหรือขอร้อง เช่น เรื่องนี้ขอบิณฑบาตให้เลิกแล้วต่อกัน. (ป. ปิณฺฑปาต ว่า ก้อนข้าวที่ตก).
บุษบาบัณ
หมายถึงน. ตลาดดอกไม้. (ส.).
เบาไม้
หมายถึงว. ว่านอนสอนง่าย ไม่ค่อยถูกเฆี่ยนถูกตีนัก (ใช้แก่เด็ก).
เบาราณ
หมายถึง(แบบ) ว. โบราณ. (ส. เปาราณ; ป. ปุราณ, โปราณ).
เบาะลม
หมายถึงน. อากาศที่ถูกอัดอยู่ภายใต้พื้นล่างของยานพาหนะ ทำหน้าที่เสมือนเป็นเบาะพยุงให้ตัวยานพาหนะลอยอยู่เหนือพื้นได้ตลอดเวลาที่เคลื่อนที่ไป ระยะที่ลอยอยู่เหนือพื้นอาจสูงได้ถึง ๑๐ ฟุต.
แบ่งเบา
หมายถึงก. แบ่งภาระหนักให้เบาลง.
ปิดเบา
หมายถึงก. ถ่ายปัสสาวะไม่ออก.
ผ่อนหนักเป็นเบา
หมายถึง(สำ) ก. ลดความรุนแรงลง, ลดหย่อนลง.
ผู้อนุบาล
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนไร้ความสามารถ.
พิบาก
หมายถึงน. ผล (ผลแห่งกรรม). ว. ยากเย็น. (ป., ส. วิปาก).