ผลการค้นหา

กิน* *กิน *กิน*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 895 รายการ

เสียปาก

หมายถึงก. พูดออกไปเปล่าประโยชน์ เช่น เด็กดื้ออย่างนี้เตือนไปก็เสียปากเปล่า ๆ; ไม่คู่ควรที่จะกิน เช่น ของอย่างนี้ฉันไม่กินให้เสียปาก.
 พจนานุกรมไทย

หมากยับ

หมายถึงน. หมากที่เก็บไว้ทั้งเปลือกเพื่อไว้กินได้นาน ๆ.
 พจนานุกรมไทย

นอนกิน

หมายถึงก. ไม่ต้องทำงานก็มีกิน โดยมีผลประโยชน์เป็นรายได้ เช่น นอนกินดอกเบี้ย.
 พจนานุกรมไทย

ของแสลง

หมายถึงน. ของที่กินแล้วทำให้โรคกำเริบ, สิ่งที่ไม่ถูกกับโรค.
 พจนานุกรมไทย

ของแห้ง

หมายถึงน. อาหารแห้งที่เก็บไว้กินได้นาน, เสบียงกรัง.
 พจนานุกรมไทย

ล้นเหลือ

หมายถึงว. มากมายเหลือเฟือ เช่น มีอาหารกินล้นเหลือ.
 พจนานุกรมไทย

อุปกิณณะ

หมายถึง[-ปะกินนะ] ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

คอสูง

หมายถึงว. ชอบกินหรือใช้ของดีราคาแพง.
 พจนานุกรมไทย

โม้ ๆ,โม่ะ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงเรียกสุนัขมากินข้าว.
 พจนานุกรมไทย

รู้ฉลาด

หมายถึงก. เอารัดเอาเปรียบ เช่น เขารู้ฉลาดกินแต่ของเพื่อน ของตัวเก็บไว้.
 พจนานุกรมไทย

ล่อนแก่น

หมายถึงก. สิ้นเนื้อประดาตัว (ใช้แก่การพนัน) เช่น กินก่อนล่อนแก่น.
 พจนานุกรมไทย

ปาม

หมายถึงก. ขยุ้มด้วยมือ, ซุ่มซ่ามเข้าไป, กินอย่างตะกละ.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด