ตัวกรองผลการค้นหา
บรรทาน
หมายถึง[บัน-] ก. เพิ่มให้, ให้. (แผลงมาจาก ประทาน).
บรรเทา
หมายถึง[บัน-] ก. ทุเลาหรือทำให้ทุเลา, ผ่อนคลายหรือทำให้ผ่อนคลายลง, เบาบางหรือทำให้เบาบางลง, สงบหรือทำให้สงบ, เช่น บรรเทาทุกข์ อาการโรคบรรเทาลง, ประเทา ก็ใช้.
ปทานุกรม
หมายถึงน. หนังสือสำหรับค้นคว้าความหมายของคำที่เรียงตามลำดับบท.
ประทาน
หมายถึง(ราชา) ก. ให้ (ใช้แก่เจ้านาย). (ส.).
ประทานบัตร
หมายถึง[ปฺระทานนะบัด, ปฺระทานบัด] (กฎ) น. หนังสือสำคัญที่ออกให้ตามกฎหมายว่าด้วยแร่ เพื่อให้มีสิทธิทำเหมืองแร่ภายในเขตที่กำหนดในหนังสือสำคัญนั้น; ใบอนุญาตซึ่งผู้ว่าราชการจังหวัดออกให้แก่บุคคลผู้ประมูลได้ ให้มีสิทธิทำการประมงในที่ว่าประมูล.
ประเทา
หมายถึงก. บรรเทา, ทุเลา, คลาย, เบาลง, ให้สงบ, ทำให้เบาบางลง.
ปัตติทาน
หมายถึงน. การให้ส่วนบุญ. (ป.).
พันทาง
หมายถึงน. เรียกไก่ที่พ่อเป็นอู แม่เป็นแจ้ ว่า ไก่พันทาง, ภายหลังเรียกเลยไปถึงสัตว์ที่พ่อแม่ต่างพันธุ์กัน (ยกเว้นปลากัด) จนถึงสิ่งต่างชนิดบางอย่างที่แกมกันหรือไม่เข้าชุดกัน เช่น สุนัขพันทาง เครื่องลายครามพันทาง.
เพทาย
หมายถึงน. พลอยชนิดหนึ่ง สีแดงสลัว ๆ.
ลู่ทาง
หมายถึงน. ลาดเลา, ช่องทาง, เช่น ดูลู่ทางทำมาหากิน ผู้ร้ายหาลู่ทางเข้าไปโจรกรรม.
ศาลาฉทาน
หมายถึง[-ฉ้อทาน] น. สถานที่แจกจ่ายอาหารแก่คนทั่วไปเป็นการกุศล, ฉทานศาลา ก็เรียก.
สมาทาน
หมายถึง[สะมา-] ก. รับเอาถือเอาเป็นข้อปฏิบัติ เช่น สมาทานศีล. (ป., ส.).