ค้นเจอ 951 รายการ

อายตนะ

หมายถึง[-ยะตะนะ] น. เครื่องรู้และสิ่งที่รู้ เช่น ตาเป็นเครื่องรู้ รูปเป็นสิ่งที่รู้, ในพระพุทธศาสนาหมายถึง จักษุ โสต ฆาน ชิวหา กาย ใจ เรียกว่า อายตนะภายใน เป็นเครื่องติดต่อกับอายตนะภายนอก คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์. (ป., ส.).

เตือน

หมายถึงก. บอกให้รู้ล่วงหน้า, ทำให้รู้ตัว, ทำให้รู้สำนึก, ทักไม่ให้ลืม.

หน้าเซ่อ

หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่รู้ไม่ชี้หรือทำเป็นไม่รู้เรื่อง เช่น ตีหน้าเซ่อ.

ตรีสินธุรส

หมายถึงน. รสนํ้า ๓ อย่าง คือ รากมะตูม เทียนขาว นํ้าตาลกรวด.

น้ำเคย

หมายถึงน. นํ้าที่ได้จากเยื่อเคย (กะปิ) มีรสเค็ม ใช้ปรุงอาหาร.

ไก๋

หมายถึง(ปาก) ว. ไถลทำเป็นไม่รู้.

ตาบอดสอดตาเห็น

หมายถึง(สำ) อวดรู้ในเรื่องที่ตนไม่รู้.

อือ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเป็นการตอบรับหรือรับรู้.

ฮู้

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. รู้.

ปิดบัง

หมายถึงก. ไม่เปิดเผย เช่น ปิดบังความรู้ ปิดบังความจริง.

ขอบข่าย

หมายถึงน. ขอบเขตงานหรือความรู้ที่อยู่ในความรับผิดชอบ.

นักปราชญ์

หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ