ตัวกรองผลการค้นหา
เสวก
หมายถึง[-วก] น. ข้าราชการในราชสำนัก. (ป.; ส. เสวก = คนใช้).
เสวกามาตย์
หมายถึง[-วะกามาด] น. เสวกและอำมาตย์.
หนวก
หมายถึง[หฺนวก] ว. อาการที่หูขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง.
หมวกกะโล่
หมายถึงน. หมวกกันแดดชนิดหนึ่ง ทรงคลุ่ม มีปีกแข็งโดยรอบ โครงทำด้วยไม้ฉำฉาหรือไม้ก๊อกเป็นต้นแล้วหุ้มผ้า หรือทำด้วยใบลาน.
หมวกแจว
หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.
หมวกหู
หมายถึงน. ขอบหูตอนบน.
หัวก๊อก
หมายถึงดู ก๊อก ๑.
หัวเดียวกระเทียมลีบ
หมายถึงว. ตัวคนเดียวโดดเดี่ยว ไม่มีพวกพ้อง.
หูหนวก
หมายถึงน. หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง, โดยปริยายหมายความว่า ฟังอะไรไม่ได้ยิน.
หูหนวกตาบอด
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รับรู้รับเห็นสิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น.
อ่อนปวกเปียก,อ่อนเปียก
หมายถึงว. หย่อนกำลังจนทำอะไรไม่ไหว; ไม่ขึงขัง.
เล่นพวก
หมายถึงก. ถือพวกพ้องเป็นใหญ่หรือสำคัญ.