ตัวกรองผลการค้นหา
เสียงแปร่ง
หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ.
แพละโลม
หมายถึง[แพฺละ-] ก. พูดเกี้ยว, พูดเลียบเคียงทางชู้สาว, แพะโลม หรือ แทะโลม ก็ว่า.
กะล่อน
หมายถึงว. พูดคล่อง แต่ไม่จริงเป็นส่วนมาก.
จาบ
หมายถึง(โบ) ก. พูดล่วงเกิน.
นิ่งเฉย
หมายถึงว. เฉยอยู่ไม่พูดไม่ทำอะไร.
อ้อนวอน
หมายถึงก. พยายามพูดขอร้อง.
กระซุบกระซิบ
หมายถึงก. พูดกันเบา ๆ.
กระแสรับสั่ง
หมายถึง(ราชา) น. คำพูด.
เต็มตื้น
หมายถึงก. ดีใจจนพูดไม่ออก.
เป็นน้ำ
หมายถึงว. คล่อง เช่น พูดเป็นนํ้า.
พร้อง
หมายถึง[พฺร้อง] ก. พูด, กล่าว, ร้อง.
บัดนั้น
หมายถึงว. คำขึ้นต้นข้อความของบทละคร (ใช้แก่ตัวละครที่ไม่ใช่ตัวเจ้าหรือมิได้เป็นตัวเอกในตอนนั้น ๆ).