ตัวกรองผลการค้นหา
บราง
หมายถึง[บอ-] (โบ; กลอน) ก. ไม่, ไม่มี, เช่น บรางนาน บรางโทษ, ใช้ บร้าง ก็มี.
บุญราศี
หมายถึง[บุนยะ-, บุน-] น. กองบุญ.
บุษปราค
หมายถึง[บุดสะปะราก] น. บุษย์นํ้าทอง.
เบ็ดราว
หมายถึงน. เบ็ดที่ผูกไว้กับเชือกหรือแท่งไม้ยาวประมาณ ๑ ศอก แล้วนำไปผูกห้อยไว้กับเชือกราว โดยเว้นระยะห่างกันเป็นตอน ๆ เพื่อนำไปหย่อนลงในแม่น้ำลำคลอง.
ปรัมปรา
หมายถึง[ปะรำปะรา] ว. สืบ ๆ กันมา, เก่าก่อน. (ป., ส.).
ปรากฏ
หมายถึง[ปฺรากด] ก. สำแดงออกมาให้เห็น. (ส. ปฺรกฏ; ป. ปากฏ).
ปรากฤต
หมายถึง[ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. (ส.).
ปราการ
หมายถึง[ปฺรากาน] น. กำแพงสำหรับป้องกันการรุกราน. (ส. ปฺราการ; ป. ปาการ).
ปราชาปัตยวิวาหะ
หมายถึง[ปฺราชาปัดตะยะ-] น. การสมรสวิธีหนึ่งที่บิดายกลูกสาวให้เจ้าบ่าวโดยปราศจากการเรียกร้องอย่างใดอย่างหนึ่งจากเจ้าบ่าว. (ส.).
ปราดเปรื่อง
หมายถึงว. มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว, เปรื่องปราด ก็ว่า.
ปราติหารย์
หมายถึง[ปฺราติหาน] (กลอน) น. ปาฏิหาริย์. (ส. ปฺราติหารฺย; ป. ปาฏิหาริย).
ปรานีตีเอาเรือ
หมายถึง(สำ) ก. เอ็นดูหรือเผื่อแผ่เขา แต่กลับถูกประทุษร้ายตอบ เช่น มุทะลุดุดันขันเหลือ ปรานีตีเอาเรือเสียอีกเล่า. (สังข์ทอง).