ตัวกรองผลการค้นหา
ภิกขาจาร
หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ป.).
ภิกษา
หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ส.; ป. ภิกฺขา).
ภิงสระ,ภิงสะ
หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป. ภิส; ส. พิส).
ภิญโญภาพ
หมายถึงน. ความยิ่ง, ความยิ่งขึ้นไป.
ภิรมย์
หมายถึงดู อภิรมย์.
ภิรมย์สุรางค์
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ภุกต,ภุกต-,ภุกต์
หมายถึง[พุกตะ-] ว. ซึ่งกินแล้ว, ซึ่งครองแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺต).
ภุม,ภุม-,ภุม-
หมายถึง[พุมมะ-] น. พื้นดิน, ภาคพื้น. (ป. ภุมฺม).
ภุม,ภุม,ภุม-,ภุม-
หมายถึง[พุม, พุมมะ-] น. ดาวอังคาร; วันอังคาร. (ป. ภุมฺม; ส. เภาม).
ภุมเทวดา
หมายถึงน. เทวดาพวกหนึ่งที่สิงสถิตอยู่บนพื้นดิน. (ป. ภุมฺม + เทวตา).
ภุมระ
หมายถึง[พุมมะ-] น. ภมร, แมลงผึ้ง, แมลงภู่.
ภู่
หมายถึงน. ชื่อแมลงหลายชนิดซึ่งมีรูปร่างลักษณะคล้ายผึ้ง ต่างกันที่ขนปกคลุมลำตัวมีลักษณะเป็นแฉก ไม่เป็นขนเดี่ยว ๆ อวัยวะของปากคู่หนึ่งยื่นยาวออกมาคล้ายหนวด ขาหลังตรงบริเวณส้นเท้ามีหนามแหลมข้างละ ๑ อัน ไม่มีถุงเก็บเกสรเหมือนผึ้ง มักอาศัยอยู่โดดเดี่ยว เป็นคู่ หรือรวม ๒-๓ คู่ แต่ไม่เป็นกลุ่มใหญ่เหมือนผึ้งที่พบบ่อยอยู่ในสกุล Xylocopa วงศ์ Xylocopidae เช่น ชนิด X. latipes และ ชนิด X. caeruleus, แมลงภู่ ก็เรียก.