ตัวกรองผลการค้นหา
ตาตั้ง
หมายถึงว. อาการที่ตาแข็งและเหลือกในเวลาชัก.
อุ้มท้อง
หมายถึงก. มีลูกอยู่ในท้อง.
ลื่อ
หมายถึงน. ลูกของเหลน.
เลือดในอก
หมายถึง(สำ) น. ลูก.
ญี่
หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๒ ว่า ลูกญี่, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๒ ว่า ลูกอี่.
ออกลูก
หมายถึงก. คลอดลูก.
กูน
หมายถึงน. ลูก. (ข.).
กลมเป็นลูกมะนาว,กลิ้งเป็นลูกมะนาว
หมายถึง(สำ) ว. หลบหลีกไปได้ คล่องจนจับไม่ติด (มักใช้ในทางไม่ดี).
อู๋อี๋
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงชักคันซอ.
ไข้สันนิบาต
หมายถึง(โบ) น. ไข้ที่มีอาการสั่นเทิ้มชักกระตุกและเพ้อ เช่น ไข้สันนิบาตลูกนก ไข้สันนิบาตหน้าเพลิง.
ลูกเลี้ยง
หมายถึงน. ลูกที่ติดพ่อหรือแม่มา; ลูกของคนอื่นซึ่งเอามาเลี้ยงต่างลูก, ลูกบุญธรรม ก็ว่า.
อก
หมายถึงว. หก, (โบ) เรียกลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า ลูกอก, คู่กับ ลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลูกลก.