ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 269 รายการ

พรหมทัณฑ์

หมายถึงน. ตามศาสนาพราหมณ์หมายความว่า “ไม้พระพรหม” ชื่อศัสตรากายสิทธิ์ชนิดหนึ่ง; การสาปแห่งพราหมณ์; โทษอย่างสูง คือห้ามไม่ให้ใคร ๆ พูดด้วยในหมู่สงฆ์ด้วยกัน. (ส., ป.).
 พจนานุกรมไทย

พรหมไทย

หมายถึงน. ที่ดินซึ่งพระเจ้าแผ่นดินพระราชทานแก่พราหมณ์และยกเว้นภาษีอากร; ของที่บิดามารดาให้.
 พจนานุกรมไทย

พรหมวิหาร

หมายถึง[พฺรมมะ-, พฺรม-] น. ธรรมของพรหมหรือของท่านผู้เป็นใหญ่ มี ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

พรหมศร

หมายถึงน. ชื่อกาบกระหนกชนิดหนึ่ง ที่ประกอบกับโคนเสา เช่น เสาบุษบก มีลักษณะคล้ายอินทรธนูละคร เรียกว่า กาบพรหมศร.
 พจนานุกรมไทย

พรหมสี่หน้า

หมายถึง[พฺรม-] น. ชื่อกระบวนมวยท่าหนึ่ง, ชื่อกระบวนรำท่าหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

พรหมา

หมายถึง[พฺรมมา] น. พรหม.
 พจนานุกรมไทย

พร่อมพร้อ

หมายถึง[พฺร่อมพฺร้อ] ว. ซอมซ่อ, ไม่งดงาม.
 พจนานุกรมไทย

พร้อมเพรียง

หมายถึงว. ครบถ้วน, ร่วมใจกัน, เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน, เช่น ช่วยกันทำงานอย่างพร้อมเพรียง.
 พจนานุกรมไทย

พร้อมหน้า,พร้อมหน้าพร้อมตา

หมายถึงว. รวมอยู่เป็นจำนวนมากอย่างพร้อมเพรียงกัน (ใช้แก่คนที่มีความเกี่ยวข้องกัน) เช่น มากันพร้อมหน้า มากันพร้อมหน้าพร้อมตา.
 พจนานุกรมไทย

พร้อย

หมายถึง[พฺร้อย] ว. ประไปทั่ว, ลายกระเป็นจุดประปราย, วาว, พราย, เช่น ลายพร้อย ด่างพร้อย.
 พจนานุกรมไทย

พระเจ้าห้าพระองค์

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Dracontomelon dao (Blanco) Merr. et Rolfe ในวงศ์ Anacardiaceae ดอกเล็ก สีขาว.
 พจนานุกรมไทย

พระเชื้อเมือง

หมายถึง(โบ) น. พระเสื้อเมือง, เทวดาที่รักษาบ้านเมือง.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด