ค้นเจอ 118 รายการ

เผลอสติ

หมายถึง[-สะติ] ก. หลงลืมสติไปชั่วขณะ, ขาดสติไปชั่วขณะ.

เผลาะ

หมายถึง[เผฺลาะ] ว. เสียงหลุดจากช่องกระบอก.

เผลียง

หมายถึง[เผฺลียง] น. ฝน. (ข. เภฺลียง).

เผอเรอ

หมายถึงว. ขาดความเอาใจใส่ในสิ่งที่ต้องทำ.

เผอิญ

หมายถึง[ผะเอิน] ว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, บังเอิญ, หากให้เป็น, จำเพาะเป็น, ใช้ว่า เพอิญ หรือ พรรเอิญ ก็มี.

เผือด

หมายถึงว. จางไป, หมองไป, (ใช้แก่สีและผิว) เช่น หน้าเผือด สีเผือดไป ผิวซีดเผือด.

เผื่อแผ่

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, เจือจาน, ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วยความโอบอ้อมอารี, แผ่เผื่อ ก็ว่า.

พลั้งเผลอ

หมายถึง[-เผฺลอ] ว. ผิดพลาดเพราะหลงลืมไปชั่วขณะ.

วัยขบเผาะ

หมายถึงว. วัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว.

หับเผย

หมายถึงก. ปิดงับและเปิดคํ้าขึ้นได้. น. โรงเรือนที่มีลักษณะด้านหน้าปิดงับหรือเปิดค้ำขึ้นได้.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ